น้ำคร่ำ ร่างกายของสตรีมีครรภ์ทำงานอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้แน่ใจว่า เด็กมีพัฒนาการตามปกติ และการคลอดบุตรเกิดขึ้น โดยไม่มีภาวะแทรกซ้อน เป็นเวลาเกือบ 9 เดือนที่ทารกอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมพิเศษ ซึ่งเป็นของเหลวที่เติมถุงน้ำคร่ำที่ยืดหยุ่นของทารกในครรภ์นี้มีผนังที่ยืดหยุ่น และแข็งแรงแม้ว่าจะบางมาก น้ำคร่ำปกติมีเปลือกโปร่งแสงที่เรียบและมีสีมุก ของเหลวในถุงน้ำคร่ำมาจากไหน

ในไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ มันถูกผลิต โดยเซลล์ของน้ำคร่ำเอง ในช่วงไตรมาสสุดท้าย ไตของทารกมีส่วนสำคัญในการสร้างของเหลว ทารกในครรภ์กลืนน้ำคร่ำเข้าไป จะถูกดูดซึมในทางเดินอาหารและขับออกจากร่างกายของเด็กกลับเข้าไปในถุงน้ำคร่ำพร้อมกับปัสสาวะ วัฏจักรของน้ำในน้ำคร่ำ มีส่วนทำให้น้ำคร่ำกลับมาใหม่ทุกๆ 2-3 ชั่วโมง เป็นเวลา 40 สัปดาห์

ปริมาณของของเหลวจะเพิ่มขึ้น โดยในแต่ละสัปดาห์ถัดไปของการตั้งครรภ์จะเพิ่มขึ้น 40-50 มิลลิลิตร เมื่อผ่านไปประมาณ 38 สัปดาห์ ปริมาตรของมันจะสูงถึง 1-1.5 ลิตร ปริมาณน้ำในแต่ละกรณีจะถูกกำหนด โดยผู้เชี่ยวชาญซึ่งได้รับคำแนะนำจากดัชนีของน้ำคร่ำ ในกระบวนการตรวจอัลตราซาวนด์ ทำไมทารกถึงไม่สำลักน้ำคร่ำ ทารกในครรภ์ยังไม่สามารถหายใจด้วยปอดได้ แต่จะเปิดหลังจากคลอดแล้วเท่านั้น

เด็กได้รับออกซิเจนที่จำเป็น สำหรับการพัฒนาผ่านทางรกในขณะที่ไม่รวมการกลืนกินของน้ำคร่ำ ซึ่งเขากลืนเข้าไปในปอด น้ำคร่ำปกติจะใสและไม่มีกลิ่น ในช่วงท้ายของการตั้งครรภ์ เนื่องจากการเข้าไปของเซลล์ผิวหนังชั้นนอก และของเสียจากต่อมไขมัน โทนสีเขียวของน้ำควรเตือนผู้เชี่ยวชาญ นี่เป็นหนึ่งในสัญญาณของภาวะขาดออกซิเจนของทารกในครรภ์

องค์ประกอบของน้ำคร่ำรวมถึงการปัสสาวะของทารก การปรากฏตัวของออกซิเจน คาร์บอนไดออกไซด์ เกลือ ไขมัน กลูโคส ฮอร์โมนและแอนติเจนที่สอดคล้องกับกรุปเลือดของเด็ก อะไรคือหน้าที่ของน้ำคร่ำในระหว่างการพัฒนาของทารกในครรภ์ ตลอดการตั้งครรภ์น้ำคร่ำเป็นเกราะป้องกันที่เชื่อถือได้ของทารกในครรภ์ จากการบาดเจ็บ รอยฟกช้ำ การกระแทกและความเสียหายทางกลอื่นๆ

นอกจากเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยที่สะดวกสบายสำหรับตัวอ่อน น้ำคร่ำมีส่วนร่วมในการเผาผลาญอาหาร พวกเขาปกป้องสายสะดือจากการบีบอัด ทำหน้าที่เป็นอุปสรรคที่ป้องกัน การหลอมรวมของผิวหนังของทารกในครรภ์กับผนังมดลูก ปกป้องร่างกายของเด็กจากการติดเชื้อต่างๆ จากระบบสืบพันธุ์ ช่วยเตรียมระบบทางเดินอาหาร ระบบหายใจ และระบบขับถ่ายของลูกให้พร้อมทำงานนอกร่างกายแม่

บทบาทของน้ำคร่ำในกระบวนการคลอดบุตร การตั้งครรภ์ในช่วงเริ่มต้นของการคลอด น้ำคร่ำจะกดที่ปากมดลูก และทำให้เกิดการเปิดอย่างนุ่มนวล หากเป็นการคลอดทางสรีรวิทยา น้ำคร่ำ จะแตกเมื่อปากมดลูกเปิด 5-6 เซนติเมตร การแตกออกอย่างทันท่วงที ช่วยให้กระบวนการเปิดและการทำให้เรียบเป็นปกติ ซึ่งให้สภาวะที่สบาย

สำหรับเด็กระหว่างการหดตัว ความสมบูรณ์ของเยื่อหุ้ม ระหว่างการคลอดบุตรช่วยป้องกันทารกในครรภ์จากการติดเชื้อ เมื่ออยู่ในน้ำคร่ำเด็กจะหลีกเลี่ยงการสัมผัสโดยตรง กับผนังมดลูกซึ่งหดตัวระหว่างการหดตัว แต่การแตกของกระเพาะปัสสาวะ ก่อนที่จะเริ่มมีอาการมักจะนำไปสู่กิจกรรมของแรงงานที่อ่อนแอ ซึ่งจะต้องได้รับการกระตุ้น ปริมาตรของของเหลวในถุงน้ำคร่ำ จะประเมินโดยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ที่อัลตราซาวนด์ตามเวลาทั้งหมด

แต่ละสัปดาห์ของการตั้งครรภ์ ตาราง IAI จะมีข้อมูลเกี่ยวกับปริมาตรของเหลวปกติ พร้อมกับค่าเบี่ยงเบนสูงสุดที่อนุญาตจากตัวบ่งชี้เหล่านี้ ทางออกของตัวบ่งชี้ IAI เกินขีดจำกัด สูงสุดของบรรทัดฐานทำให้แพทย์สามารถสรุปได้ว่ามีน้ำมาก ส่วนเกินเล็กน้อยของบรรทัดฐานหมายถึง Polyhydramnios ปานกลาง อัลตราซาวด์เป็นเครื่องมือหลักในการวินิจฉัยภาวะนี้ ในการประเมินปริมาณน้ำคร่ำ

หากในระหว่างการตรวจสอบผู้เชี่ยวชาญระบุค่าของมันที่ 8-11 ซม. แสดงว่าเป็นโพลีไฮดรามีโอในระดับที่ไม่รุนแรง เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับระดับเฉลี่ยของเงื่อนไขนี้ ด้วยขนาดกระเป๋าแนวตั้งที่ 12-15 เซนติเมตร แต่ถ้าตัวเลขนี้สูงถึง 16 ซม. แสดงว่ามีข้อสรุปเกี่ยวกับโพลีไฮดรานิโอที่เด่นชัด เมื่อตรวจสอบหญิงตั้งครรภ์ด้วยตนเองจะมีเส้นรอบวงของช่องท้องเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ รวมถึงความสูงของอวัยวะของมดลูก

มดลูกอยู่ในสภาพดี ซึ่งเป็นเหตุผลว่า ทำไมส่วนต่างๆของทารกในครรภ์จึงรู้สึกได้ยาก มีการสังเกตกิจกรรมการเคลื่อนไหวที่มากเกินไปของเด็กได้ยินเสียงหัวใจไม่ชัดเจน อัลตราซาวนด์ อันตรายของ Polyhydramnios คือ น้ำจำนวนมากทำให้มดลูกยืดออกอย่างมาก ซึ่งเป็นผลมาจากการที่มดลูกลดลงไม่ดีในระหว่างการคลอดบุตร และการเกิดเลือดออกในระยะหลังคลอด

น้ำคร่ำสามารถกระตุ้นให้รกลอกตัวก่อนกำหนดและสายสะดือย้อย ซึ่งเป็นอันตรายอย่างยิ่ง สำหรับทั้งแม่และเด็กในครรภ์ กลยุทธ์เกี่ยวข้องกับการตัดน้ำคร่ำ การเจาะกระเพาะปัสสาวะของทารกในครรภ์ ในช่วงเริ่มต้นของการคลอด จากนั้นน้ำคร่ำจะค่อยๆปล่อยออกมาผ่านเข็มหรือสายสวน เพื่อลดปริมาตรของมดลูกและทำให้ผนังมดลูกหนาขึ้น

หลังจากทารกคลอดแล้ว สตรีที่กำลังคลอดบุตรจะได้รับยากระตุ้นการหดตัวของกล้ามเนื้อมดลูก น้ำคร่ำเรื้อรังในระดับเล็กน้อยไม่ส่งผลกระทบต่อการตั้งครรภ์ การคลอดบุตรมักจะเกิดขึ้นตรงเวลาและไม่ซับซ้อน อย่างไรก็ตามจำเป็นต้องมีการรักษาแบบคู่ขนานกับโรคที่ทำให้เกิดภาวะน้ำเกิน Polyhydramnios ที่รุนแรงมักกระตุ้นให้เกิดการคลอดก่อนกำหนด

หากมีอาการที่บ่งบอกถึงความผิดปกติของการไหลเวียนโลหิตในสตรีมีครรภ์ที่มีอาการบวมน้ำรุนแรง และหายใจถี่อย่างรุนแรง คำถามเกี่ยวกับการยุติการตั้งครรภ์โดยเทียมจะถูกยกขึ้นมาพูดคุย

บทความที่น่าสนใจ : แอลกอฮอล์ การดื่มสุราสามารถที่จะทำให้คุณทำงานแย่ลงได้อย่างไร