มนุษย์สามารถครองจักรวาลได้หรือไม่

มนุษย์ อีก10พันล้านปีข้างหน้า เมื่อห้าพันล้านปีก่อน บนแขนเกลียวที่สามของทางช้างเผือกแขนเกลียวของนายพราน ซึ่งเป็นศูนย์กลางของเนบิวลาที่เคลื่อนที่เร็วจะสว่างขึ้น ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาดวงอาทิตย์ ก็ถือกำเนิดขึ้นมันเป็นศูนย์กลางและแกนกลางของระบบสุริยะ เมื่อกำเนิดดวงอาทิตย์ระบบสุริยะเริ่มก่อตัวขึ้น และมีดาวเคราะห์แปดดวงปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง

มนุษย์ โลกเมื่อกว่า4พันล้านปีก่อนเป็นเรื่องธรรมดามาก ไม่ต่างจากดาวเคราะห์ดวงอื่น พื้นผิวเป็นดาวเคราะห์ที่รุนแรง ซึ่งมีลาวาไหลอยู่ทุกหนทุกแห่ง แต่ตำแหน่งของโลกจากดวงอาทิตย์นั้นเหมาะสมมาก หลังจากสภาพแวดล้อมที่รุนแรงเป็นเวลาหลายร้อยล้านปี ในขณะที่โลกเย็นลงอย่างต่อเนื่อง ระบบนิเวศที่สวยงามได้ก่อตัวขึ้น ด้วยระบบนิเวศที่สวยงามสิ่งมีชีวิตดั้งเดิมบนโลก ถือกำเนิดในมหาสมุทรเมื่อ 3.8 พันล้านปีก่อนหลังจากวิวัฒนาการ และวิวัฒนาการหลายพันล้านปีในที่สุด

สิ่งมีชีวิตก็ให้กำเนิดมนุษย์ที่ชาญฉลาด เมื่อหลายร้อยปีก่อนด้วยวิวัฒนาการและวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องมนุษย์ ได้รวมตัวกันเป็นอารยธรรมดึกดำบรรพ์ เมื่อ 5,000ปีก่อนมีประสบการณ์ในหลายขั้นตอนของอารยธรรม และเริ่มต้นในเส้นทางการพัฒนาทางเทคโนโลยีเมื่อหลายร้อยปีก่อน เทคโนโลยีทำให้มนุษย์มีปีกบิน ทำให้เราเดินออกจากโลกและมองเห็นจักรวาลอันกว้างใหญ่ เฉพาะเมื่อเราเดินออกจากพื้นโลกอย่างแท้จริง เราทุกคนรู้ว่าโลกนั้นเล็กแค่ไหน และมนุษย์ตัวเล็กแค่ไหนในเวลานั้นความฝันของมนุษย์เปลี่ยนไป จากการครองโลกเป็นการครองจักรวาลฉันจินตนาการว่า วันหนึ่งมนุษย์สามารถ เดินไปทุกที่ในจักรวาลพิชิตอารยธรรมจักรวาลนับไม่ถ้วนและครองจักรวาล

ในสายตาของหลายๆ คนแม้ว่าเทคโนโลยีของมนุษย์จะยังล้าหลังอยู่มาก แต่อารยธรรมของมนุษย์ก็ไม่ได้เป็นอารยธรรมชั้นหนึ่ง แต่ความเร็วของการพัฒนาเทคโนโลยีของมนุษย์นั้นรวดเร็วมาก ตราบใดที่เรายังพัฒนาต่อไปได้ เราเชื่ออย่างหนึ่ง วันที่เราสามารถครองจักรวาล และบางคนยังกำหนดเวลาไว้ด้วยนั่นคือ 10 พันล้านปีอย่างมากที่สุด 10 พันล้านปีต่อมามนุษยชาติสามารถครองจักรวาลได้

มนุษย์จะตระหนักถึงความปรารถนานี้ได้ ในระยะเวลาอันยาวนานนับหมื่นล้านปีหรือไม่ 10พันล้านปีเป็นเวลาที่ยาวนานมากอย่างไม่ต้องสงสัย มันเป็นเพียง 13.8พันล้านปีนับ ตั้งแต่กำเนิดเอกภพบางทีในสายตาของผู้คนวิทยาศาสตร์ ก็มีอำนาจทุกอย่างจุดจบของการพัฒนาวิทยาศาสตร์ คือเทววิทยาและพระเจ้าอยู่เหนือจักรวาลที่คุณครองได้จักรวาล

ตามทฤษฎีแล้ว ตราบใดที่เราให้เวลามนุษย์เพียงพอสำหรับการพัฒนาทางเทคโนโลยี เราก็สามารถพิชิตและครองจักรวาลได้ อุดมคติเป็นสิ่งสวยงามแต่ความเป็นจริงมักโหดร้ายมาก ลองวิเคราะห์สั้นๆ ว่ามนุษย์มีความหวังที่จะครอบครองจักรวาลใน10พันล้านปีหรือไม่ ตามจักรวาลวิทยาในปัจจุบันเอกภพถือกำเนิดขึ้นในเอกพจน์บิ๊กแบงเมื่อ 13.8 พันล้านปีก่อน จากนั้นค่อยๆ พัฒนาเป็นจักรวาลที่มีสีสัน โดยการขยายตัวของเอกภพอย่างต่อเนื่อง

จักรวาลปัจจุบันมีขนาดใหญ่เพียงใด ไม่มีใครสามารถให้คำตอบได้ เพราะความเร็วของกาแลคซีที่เคลื่อนที่ออกไปจะเร่งความเร็วตามระยะทางที่เพิ่มขึ้น หลังจากไปถึงระยะทางหนึ่งความเร็วของกาแลคซีที่เคลื่อนที่ออกไปจากเรา จะเกินความเร็วแสงและโฟตอน ไม่สามารถมาได้ในเวลานั้น เมื่อเรามาถึงพื้นโลกเราไม่สามารถสังเกตเห็นพื้นที่กาแล็กซี่ที่นั่นได้

ดังนั้นนักวิทยาศาสตร์ จึงหยิบยกแนวคิดเกี่ยวกับเอกภพที่สังเกตได้ และจักรวาลที่สังเกตได้ในปัจจุบันของมนุษย์มีอายุประมาณ 93 พันล้านปีแสง และช่วงนี้อาจเป็นเพียงส่วนปลายของภูเขาน้ำแข็งในจักรวาลทั้งหมด และจักรวาลที่แท้จริงก็เช่นกัน ใหญ่โตที่จะจินตนาการ ด้วยจักรวาลที่สังเกตได้กว้างขนาดนี้ เราจะตระหนักถึงการสำรวจอย่างอิสระและเข้าถึงทุกซอกมุมได้อย่างไร หากคุณต้องการเข้าถึงสถานที่ที่ห่างไกล ความเร็วคือกุญแจสำคัญ หากไม่มีข้อได้เปรียบของความเร็วทุกอย่างก็คือ การพูดคุยที่ว่างเปล่า สาเหตุที่ผู้คนในสมัยโบราณไม่เข้าใจโลก เป็นเพราะในเวลานั้น ไม่มีวิธีการขนส่งขั้นสูง ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาไม่สามารถไปถึงอีกด้านหนึ่งของโลกได้

หลังจากที่มนุษย์เข้าสู่ยุคแห่งวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เรามียานพาหนะที่รวดเร็วเช่น เครื่องบินในเวลานี้ระยะทางของโลกสั้นลงอย่างต่อเนื่อง และเราสามารถเข้าถึงทุกมุมของพื้นผิวโลกได้ในเวลาอันสั้น เทคโนโลยีเปลี่ยนโลกให้กลายเป็นหมู่บ้าน โลกความเร็วของเสียงบนโลก ความเร็วเหนือเสียงเป็นความเร็วที่เราคิดว่าเร็วมาก

แต่ความเร็วดังกล่าว ไม่ใช่ความเร็วของเต่าในจักรวาล ในการสำรวจจักรวาลเราต้องการความเร็วที่เร็วกว่านี้ แต่ทฤษฎีสัมพัทธภาพของไอน์สไตน์บอกเราว่า ความเร็วของวัตถุ ไม่สามารถเพิ่มขึ้นได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุดมันมีขีดจำกัด นั่นคือความเร็วของแสง ความเร็วของวัตถุมวล สามารถเข้าใกล้ความเร็วแสงได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ความเร็วแสงเป็นความเร็วที่รุนแรงในการรับรู้ของเรา เราสามารถสำรวจจักรวาลด้วยความเร็วนี้ได้อย่างอิสระหรือไม่ คำตอบคือเป็นไปไม่ได้

เราต้องรู้ว่าทางช้างเผือกขนาดเล็กมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 100,000 ปีแสง หากยานอวกาศเดินทางเป็นเส้นตรงด้วยความเร็วแสงจะต้องใช้เวลาถึง 100,000 ปีเพื่อออกจากทางช้างเผือก และเหนือทางช้างเผือกมีซูเปอร์คลัสเตอร์ขนาดใหญ่กว่าซึ่งมีเส้นผ่านศูนย์กลางหลายร้อยล้านปีแสง เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะออกจากซูเปอร์คลัสเตอร์นี้ ด้วยความเร็วแสงอันที่จริง แม้ว่ามนุษย์จะบินด้วยความเร็วแสงได้ในอนาคต แต่พื้นที่ที่เราสำรวจได้นั้นจำกัด อยู่ที่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวรอบๆ ระบบสุริยะเท่านั้น และแม้แต่การสำรวจทางช้างเผือกฟรี ก็ไม่สามารถทำได้นับประสาอะไรกับการสำรวจจักรวาลทั้งหมด

แน่นอนว่า ทฤษฎีสัมพัทธภาพไม่ได้ทำให้คนหมดหวังอย่างสมบูรณ์นอกจากนี้ ยังวางแนวคิดเรื่องการบิดเบือนเวลา อวกาศอีกด้วยภายใต้การบิดเบือนห้วงเวลา ปรากฏการณ์ของความเร็วแสง มีอยู่การขยายตัวของเอกภพเกินความเร็ว ของแสงเป็นปรากฏการณ์การบิดเบือนอวกาศกาลเวลาชนิดหนึ่ง วัตถุท้องฟ้าที่มีมวลขนาดใหญ่ จะทำให้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว โดยรอบบิดเบี้ยวยิ่งมีมวลมากเท่าใด ความผิดเพี้ยนก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

ในบรรดาวัตถุท้องฟ้าที่มนุษย์รู้จักในปัจจุบันมวลของหลุมดำนั้นใหญ่ที่สุด อย่างไม่ต้องสงสัยดังนั้นพื้นที่รอบๆ จึงบิดเบี้ยวมากและแรงโน้มถ่วงที่เกิดจากการบิดเบือนนี้ ทำให้แสงไม่สามารถหลุดรอดได้ ทฤษฎีสัมพัทธภาพยังทำให้นักวิทยาศาสตร์ เสนอการคาดเดาของเครื่องยนต์โค้ง ซึ่งเป็นยานอวกาศที่ใช้การบิดเบือนเวลาอวกาศ เพื่อบีบอัดพื้นที่ด้านหน้าของยานอวกาศและขยายพื้นที่ด้านหลังยาน ในโหมดเครื่องยนต์โค้งยานอวกาศจะถูกห่อหุ้มด้วยฟองอากาศ

เวลาอวกาศที่สร้างขึ้นจากการบิดเบือนของกาลเวลา และจากนั้นเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วด้วยการไหลของเวลาอวกาศ ความเร็วในการแล่นเรือแบบนี้เกินความเร็วแสง และไม่ได้ละเมิดทฤษฎีสัมพัทธภาพความเร็วของยานอวกาศนั้นอยู่นิ่ง ในขณะที่การเคลื่อนที่ที่แท้จริงคือ ฟองอากาศเวลาอวกาศที่ห่อหุ้มมันไว้

เครื่องยนต์ความโค้ง ช่วยให้เราเดินทางไปทุกมุมของจักรวาลได้หรือไม่ คำตอบคือเป็นไปไม่ได้ เครื่องยนต์ความโค้งในปัจจุบัน เป็นเพียงการคาดเดาทางทฤษฎีความเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นจริงในอนาคตนั้นสูงมาก อย่างไรก็ตามจากการวิจัยของนักวิทยาศาสตร์ แม้ว่าจะมีเครื่องยนต์ที่มีความโค้งระดับสูงสุด 9.9 ความเร็วของยานอวกาศเพียงหนึ่งหมื่น เท่าของความเร็วแสง ความเร็วนี้เร็วมาก อย่างไม่น่าเชื่อเมื่อเราเห็นแ ละใช้เวลาเพียงหนึ่งนาทีในการออกจากทางช้างเผือก ทำให้เราสำรวจกาแลคซีจำนวนมากรอบๆ ทางช้างเผือกได้ อย่างไรก็ตาม

หากคุณต้องการสำรวจช่วงที่สังเกตเห็นได้ 93 พันล้านปีแสงด้วยความเร็วนี้ ไม่มีอะไรที่คุณสามารถทำได้เครื่องยนต์ความโค้ง ไม่สามารถทำการสำรวจได้อย่างอิสระ แม้ในจักรวาลที่สังเกตเห็นได้ในปัจจุบันของมนุษย์นับประสาอะไรกับจักรวาลอันกว้างใหญ่

ยิ่งกว่านั้นอารยธรรมของมนุษย์จะดำเนินต่อไปได้อีกนานถึง 10 พันล้านปีหรือไม่นั้น ยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด ตามความรู้ความเข้าใจของนักวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันใน 3.8 พันล้านปีของสิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ ไม่มีสิ่งมีชีวิตหรืออารยธรรมใด สามารถดำรงอยู่ได้ตลอดไป ยิ่งไปกว่านั้นไม่ต้องสงสัยเลยเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของอารยธรรมนอกโลก ในจักรวาลสาเหตุหลักที่เราไม่สามารถค้นพบได้ก็คือ ขนาดระยะห่างของจักรวาลนั้นเกินจริงเกินไป และมนุษย์ยังไม่สามารถออกไปจาก ระบบสุริยะเพื่อสำรวจ

เรื่องราวอื่น ๆ ที่น่าสนใจ บุคลิกภาพของแม่