อยู่ไปก็ลำบาก

อยู่ไปก็ลำบาก การที่คนเราในผ่านโลกมานานกว่าจะได้ทำให้ได้รู้ได้เห็นสิ่งต่างๆมากมายลุงสวนนี่ก่อนที่จะอยู่ต่างจังหวัดก็อยู่เพชรบูรณ์ตอนนั้นยังไม่ได้ย้ายมาอยู่กับลูกที่กรุงเทพฯแกก็เป็นชาวบ้านคนหนึ่งอยู่ที่หมู่บ้านอาชีพก่อนนะน้องแกก็คือเป็นชาวนาชาวไร่แต่ว่าอาศัยว่าแกเล่าเรียนเขียนอ่านมาพอสมควรก็ทำให้อ่านได้เขียนหนังสือได้คล่องแล้วก็ได้ช่วยงานต่างๆของวัดที่อยู่ใกล้บ้าน

ช่วยพระในวัดปฏิบัติรับใช้ท่านได้ใกล้ชิดหลวงพ่อเจ้าอาวาสถ้าไม่มีงานที่บ้านแกก็จะไปอยู่ที่วัดเวลามีคนมาหาหลวงพ่อแกก็มักจะได้ยินคนที่เดือดเนื้อร้อนใจเรานั้นพูดระบายความทุกข์ยากปัญหาของตนเพื่อขอให้หลวงพ่อช่วยชี้แนะทางออกแก้ปัญหาที่พวกเขาแก้เองไม่ตกหลวงพ่อท่านเก่งเรื่องอย่างนี้ก็จะมีคำแนะนำญาติโยมเหล่านั้นให้ได้พบช่องทางออกที่ดีที่เหมาะสมนำไปปฏิบัติแล้วก็พบทางสว่างมีอยู่วันนึงมีผู้ชายคนนึงมาจากหมู่บ้านใกล้ๆกันไว้ประมาณกลางคนหน้าตาหม่นหมองทุกข์ร้อนปั่นจักรยานคันเก่าๆมาจอดที่วัดมองดูแต่งเนื้อแต่งตัวแล้วก็ชาวบ้านธรรมดาธรรมดานี่แหละ

แต่งตัวไม่ดีไม่ได้อะไรเสื้อผ้าก็ไม่ได้ใหม่หรือไม่ได้รีบแล้วก็อาจจะไม่ได้สักอย่างสะอาดซะด้วยพูดไปเลยก็ได้นะว่าออกจะมอมแมมในสภาพของคนทำงานหนักต้องใช้แรงอยู่ตลอดดูมือไม้แข็งขาแล้วก็ยิ่งเห็นว่าเป็นไปในทางนั้นน่ะชัดๆเลยตัวเขาค่อนข้างเตี้ยกล้ามเนื้อเป็นมัดมัดมือใหญ่ข้อนิ้วโตแข็งแรงไม่ได้โต๊ะแต่มือนะเท้าก็เหมือนกันถ้าจะให้เดาว่าเป็นกรรมกรทำงานหนักต้องใช้แรงบางทีอาจจะต้องแบกหามเป็นคนขุดดินขนดินอะไรทำนองนั้นไปเลยเขาเดินเข้ามาหาลุงสวนถามหากุฏิหลวงพ่อรุ่งสวนก็พาเขาไปกราบหลวงพ่อท่านกำลังว่างพอดีมันเป็นเวลาบ่ายๆ

ฝันเห็นก็ทักถามว่ามายังไงได้โยมมีธุระอะไรเหรอคนนั้นก็บอกว่าเขาชื่อนายเทียมคนบ้านโคกพุทราได้ยินว่าหลวงพ่อช่วยคนทุกข์ร้อนให้ผ่อนคลายสบายอกสบายใจดีก็อยากจะมากราบมาฟังคำแนะนำจากปากหลวงพ่อบ้างอยากมานานแล้วแต่ไม่มีเวลาต้องทำงานทุกวันไม่มีเวลาว่างเลยวันนี้พอว่างก็รีบปั่นจักรยานมาหาหลวงพ่อหลวงพ่อเดิมบางแล้วก็ถามว่ามีเรื่องเดือดร้อนใจอะไรล่ะเขาก็เล่าว่าตัวเขาได้ตั้งแต่เกิดมาเนี่ยลืมตาดูโลกชีวิตมันก็ลำบากยากเข็ญเรื่อยมาตอนเด็กๆ

ก็ไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่ต้องพลัดพรากกันพ่อไปทางแม่ไปทางตัวเองอยู่กับยายยายก็หูหนวกแล้วยายก็ดูด้วยต้องทำงานมาตั้งแต่จำความได้หรือว่ายังจำความไม่ได้ก็ต้องทำงานมาก่อนแล้วเพียงแต่จำไม่ได้เท่านั้นเองงานที่ทำก็งานบ้านงานไปรับจ้างคนอื่นเขาตามบ้านตามเรือนเป็นเด็กที่ไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างเด็กๆเลยต้องทำงานเหมือนกับคนโตๆมาตลอดแทบจะไม่เคยได้วิ่งเล่นกับเขาเลยตื่นเช้ามาก็มีแต่งานงานงานเท่านั้นหนังสือก็ไม่ค่อยได้เรียนถ้าจะไม่จบป 4 ซะด้วยซ้ำทำงานมากๆ

ไม่ใช่ว่าจะมีเงินทองไม่มีหรอกเพราะว่ามันยากจนข้นแค้นเหลือแสนจะกล่าวยายก็จนเขาก็บอกว่าอยากจะเล่ายังไม่อายหรือว่าย้ายนะเคยเป็นขอทานแต่ไม่ได้ขอคนที่หมู่บ้านนี้แกต้องไปขอเขาที่ตลาดตื่นเช้ามาแกก็ออกจากบ้านเดินไปแล้วไปขึ้นรถสองแถวไปตลาดไปนั่งขอทานอยู่ทั้งวันเย็นถึงจะกลับมาไม่ค่อยจะได้เงินได้ทอง เพราะว่าคนเขาก็ไม่ค่อยให้แกก็เขาเห็นแกขอทานอยู่ทั้งปีศรีราชาก็เลยไม่อยากจะให้แล้วนอกจากคนที่มาจากที่อื่นมาเห็นข้าวแกก็จะได้เศษเงินจากพวกเขาเหล่านั้น

บางคนเขาก็บอกว่าย้ายก็มือดีตีนดีทำไมไม่ทำงานทำการกันบ้างล่ะอยากจะไม่ค่อยได้ยินหูก็ไม่ดีความคิดความอ่านแกก็ช้ากว่าจะโต้ตอบเขาเขาก็เดินไปไกลแล้วตอนหลังไปขอแล้วไม่ค่อยได้ยายก็เลยไม่ไปอยู่บ้านรับจ้างเขาพับถุงบ้างทำงานเท่าที่จะทำได้ไปวันๆคนแถวบ้านเขาสงสารก็ให้งานทำแกก็ทำไม่ค่อยจะดีนะครับเพราะแกไม่ค่อยมีฝีมือแค่พอทำได้เท่านั้นคนที่เขาเคยเอางานมาให้ทำทำงานให้เขาไม่ดีเขาก็ไม่มาจ้างแกอีกยายนะอายุยืนมากแต่ต่อมาแกก็ตายเพราะยายตายทีนี้อยู่คนเดียวไม่ได้ก็เลยจะฆ่าตัวตายตอนนั้นเขาก็บอกว่าเขาก็คิดว่าจะตายแบบไหนดีเลือกเอาผูกคอตายเห็นใครๆ

ก็ผูกคอตายกันเถอะมันคงไม่ทรมานถ้ากินยาตายก็น้ำลายฟูมปากโดดจากที่สูงบางทีก็ไม่ตายพิการทรมานนานก็ไปอีกผูกคอตายดีกว่ายังไงเสียก็ตายเพราะมันหายใจไม่ออกไม่หายใจมึงก็ตายแหงอยู่แล้วตอนที่เดินจะไปผูกคอตายที่ต้นไม้หลังหมู่บ้านเป็นต้นก้ามปูก็สวนทางกับตาหลงตรงนี้จะขี้เมาแก่แล้วจะถามว่าจะไปไหนก็ตอบแกว่าจะไปผูกคอตายแค่ถามว่ามีเชือกหรือยังก็บอกว่าเต็มมาแล้วเอาเสื้อใครจะดูแกก็ถามอีกว่าจะไปปลูกที่ไหนก็ตอบแกไปว่าต้นก้ามปูแกก็ว่าต้นก้ามปูที่ไหนก็ตอบบอกว่าต้นก้ามปูหลังบ้านยังอ้วนแกถามไม่กลัวผีเลยยังหวนเพิ่งตายเผาไปเมื่อวานซืนนี่นะแกพูดอย่างนี้จำได้เลย

ก็เลยตอบว่าก็กลัวอยู่เหมือนกันแกก็บอกว่าเออถ้ากลัวเดี๋ยวจะไปเป็นเพื่อนลุงสวนนั่งฟังที่เขาเล่าเออมันก็พิมพ์ลึกดีพิลึกทั้งสองคนเลยแต่พอเดินกันมาถึงใต้ต้นก้ามปูตลกก็ถามว่าอยากจะตายจริงๆหรือว่าทำถ้าอย่างนั้นเองเขาบอกว่าอยากจะตายจริงๆชีวิต มันไม่มีอะไรดีเลยเป็นลูกจ้างทำงานหนักมาตั้งแต่เกิดเลยจนอายุป่านนี้แล้วก็ยังไม่เคยรู้จักความสบายกับเขาแม้แต่คนเดียวถ้าหลงก็ว่าตัวเองมันไม่รู้จะหาความสุขใส่ตัวนี้ว่าจะไปโทษใครเขาก็ตอบไปว่าจะเอาอะไรไปหาแล้วเงินก็ไม่มีจนตลอดเลยทำงานได้เท่าไหร่ก็กินใช้หมดไปถล่มก็บอกว่าคนเราเกิดมามันก็อย่างนี้แหละ

ไม่ว่าใครคนใหญ่คนโตมันก็ต้องเหนื่อยเหมือนกันไม่เหนื่อยทั้งกายมันก็ต้องเหนื่อยใจแม้ว่าตาหลงขี้เมาจะพูดอย่างนั้นแล้วแต่เขาก็ยังคิดไม่ออกถ้าหลงก็เลยว่าไปหาหลวงพ่อดำดิหลวงพ่อท่านอาจจะรู้ว่ามันมีเหตุอะไรที่ทำให้เขาต้องเกิดมาแล้วเป็นอย่างนี้ตาหลวงขี้เมาคนนี้คงจะเป็นคนเดียวกับคนที่เคยมาหาหลวงพ่อเพราะว่าอยากจะเลิกกินเหล้าหลวงพ่อแนะชี้ทางต่างๆนานาแกก็พยักหน้าหงึกๆทำได้ครับทำได้ครับรับปากรับคำท่านช่วยแกแล้วแต่แกไม่ช่วยตัวเองลุงสวนจำได้ว่าแกมาวัดถึง 3 คน 3 ข่าวด้วยกันมากที่ได้ก็บอกหลวงพ่อว่ายังเลิกเหล้าไม่ได้นั่นก็เพราะว่าพอกลับจากวัดไปกว่าเดิมมันก็ไปอีกแล้วมันจะเลิกได้ยังไงส่วนในเทียมในได้ฟังตลกแล้วแกก็ไม่ได้เปลี่ยนความคิดยังจะผูกคอตายอยู่อีก